Gijigaadu

తెలుగు బ్లాగ్మిత్రులకు చర్చకు ఆహ్వానం.

 చర్చనీయాంశం :  ప్రజల సొత్తు తో ప్రభుత్వాలు చేపట్టే నిర్మాణాలకు శంఖుస్తాపనల పేరుతోనూ,తదుపరి ప్రారభోత్సవాల పేరుతోనూ ప్రజలకు అంకితం చేసే విషయంలో తాత్సారం చేయడం , మంత్రులూ,అధికారులూ ప్రముఖులూ అందుబాటులో లేరానో, ముహూర్తాలు లేవనో, విలంబన జరగటం ఎంతవరకు సమంజసం ?నివారణకు అవకాశాలు లేవా?దయచేసి చర్చించండి

ఖండిత వనం – 4

 రచన :నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు

  Dt. 26-07-2009

అత్యధిక వోల్టుల విద్యుత్ లైన్లు

నా ప్రహరీ గోడల ప్రక్కన …

.ప్రవహిస్తూ

నా చెట్ల కొమ్మలు, కొబ్బరి చెట్లను

 అడ్డమని ఆటంకమని

ఆయా సంస్త లు నరికేస్తుంటే

 నివారించ లేక నిస్స హాయంగా

 నేను పెంచుకున్న

 చెట్ల మొదళ్ళు కాదు కాదు

నా ఆశలు, ఆకాంక్షలు !!!

ఆక్రోశం ఆపలేక

వుక్రోషం ఓపలేక

 కూకటి వ్రేళ్ళతో నేనే పెరికేసా

 చెట్లు పెంచితే అవార్డులు

ప్రభుత్వాలు !ప్రకటనలు !

చెట్లు పెంచితే నరి కేస్తూ

వారిని నరికే వారెవరూ లేక

 ప్రణాలికలంటూ లేని

పర్యావరణ ద్రుఖ్పధంలేని

ఆ ప్రభుత్వ శాఖ లు

ఖండిత వనం – ౩

 రచన :నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు

 26-07-2009

నా గృహ వన ప్రాంగణాన

 అను నిత్యం వన భోజనాలు ,

నిత్య వసంతం

పాదు త్రవ్వి నా చెమట

బొట్టు బొట్టు గా పోసి

అద్భుతంగా పెంచుకున్నా…

అరవై అడుగుల లోతునుండి

బావి పై తాగాడిపై నిలబడి

వంగి చేంతాడు కడవలతో

 నీళ్ళు తోడి పోసి పెంచి

పోషించిన నా వనంలో

అను నిత్యం సందడిగా

తిరుగాడే నా వుడతలు

 రామ చిలుకలు, పిచ్చుకలు ,

 పావురాళ్ళు కోయిలలు,

జెముడు కాకులు , కాకులు ,

మాల గాకులు వూసర వెల్లులు,

తొండలు పసిరిక పాములు

అపుడపుడు త్రాచులు ,

జేర్రిపోతులు నెమళ్ళు ,

వానరాల విహారాలు …

అవన్నీ యిప్పుడు

వాటి గూళ్ళు కూలిపోయి

 వాటి నీడ కరువైతే

నన్నేమని తిట్టాయో

ఏమని శపించాయో

 దరి దాపుల్లో లేని

ఏ వృక్ష సముదాయాలకు

చేరాయో ….

ఖండిత వనం – 1

 రచన :నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు

26-07-2009

ముఫై అయిదేళ్లుగా గా

ము ద్దుగా నా చేతులతో

నా పెరట్లో నే పెంచిన పచ్చని వనం

అశోక ,వేప , కరివేప, కొబ్బరి

మామిడి ,సీతాఫల, రామాఫల ,

రాక్షస వుసిరి, అడవి వుసిరి బొప్పాయి ,

సపోటా ,దానిమ్మ జామ చెట్లు ,ఫలవృక్షాలు

అన్నిటినీ తృటిలో నిర్దాక్షణ్యంగా…..

నేనే చిదిమేసా

ఆత్మ క్షోభతో క్షోభిస్తూ

 జరిగినదానికి పరితపిస్తూ

ఎందుకు చేసానీపని

ఆత్మ నిందలో నేనిప్పుడు …

జీవశ్చవం .

రచన :నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు

తేది:21-07-2009

కళా తపస్వి యాతడు

 కళే ఆకారంగా

 కళే ఆహారంగా

 కళ్ళేక్కడో లోలోతుల 

జీవం మాత్రం లేశం

కన్నీళ్ళతో దాహం తీర్చుక

కల్లోలిత మానవాళి లో

కాన రాని మానవతకై

కనులార్పక తపియించే

 మానవతా కళా తపస్వి

 కట్టెను నడిపేందుకు

 కళ నమ్ముకు బ్రతుక వలెనా ?

తను నమ్మిన జీవం

భావం భాగ్యం

కానీ …

కువ కువ లాడుతూ పిల్లలు

నక నక లాడుతూ పొట్టలు

 జీవం చచ్చిన కన్నులు

నిట్టూర్పుల సెగల పొగలు

 ఆకలి బాధలకోర్వని

జీర్ణించిన శరీరాలు ….

అమ్మకొరకు నాన్న కొఱకు

 కట్టుకున్న భార్య కొఱకు

బిడ్డల ప్రాణాల కొఱకు

అమ్మకుండా తప్పలేదు

 అంతిమంగ ఆ కళనే

పిల్లల తల్లి

రచన :నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు.

 తేది:20-07-2009

క్కో క్కో క్కో ..క్కో క్కో క్క్కో …

 భీతితో ఆకసం వంక

బిత్తర చూపులు చూస్తూ

 ఈకలు నిక్కబొడిచి

రెక్కలు బుట్టలా చేసి

గుండ్రంగా తిరుగుతూ కోడి పెట్ట ,

అదనుకోసం ఎదురుచూసి

 వేగంగా వేట కొఱకు

 నింగి నుంచి దూసుకోస్తూ డేగ ,

తల్లి కోడి సంకేతం

 అందుకున్న పిల్లలన్ని

రయ్యిన దూసుకొచ్చి

 తల్లి రెక్కల క్రింద భద్రంగా ….

 ఆఆఅహ్! భలే చాన్సు పోయిందే !!

సిటి లో కూడా తెలివిమీరి పోతున్నాయ్ …

గొణుక్కుంటూ కాంపౌండు వాలుకు

 తట్టుకోబోయి తప్పించుకు ఎగిరిపోతూ డేగ,

వేచి చూసి ఎదురు చూసి

 అవకాశం పోతెపోనిమ్మని

నక్కి నక్కి పెరుగు తాగి

 మీసం తుడుచుకుంటూ

 ఏమీ ఎరగనట్లు దాలి గుంట వేడిలో

 తన్మయతన గండు పిల్లి.

 చాన్సు కోసం చూసి చూసి

వేసారిన మాలకాకి

 దొంగ దొంగ చూపులతో

దోర జామ కాయ కొరికి క్రింద పడవేస్తూ ….

తల్లి కోడి కప్పిన

రెక్కల రక్షణ కవచం నుంచి

తొంగి తొంగి పైకి చూస్తూ

బిత్తరి చూపులతో

ముద్దు ముద్దుగా పిల్లలు

         వికృత భావ నృత్య  హేల   

         రచన :నూతక్కి రాఘవేంద్ర రావు 

    వుచిత సలహా

               బాంధవ్యాలు